Ja het moest er echt van komen. Doordat we dankzij de pandemie in de evenementenbranche weinig konden doen, is mijn bedrijf in zwaar weer gekomen en ga ik voor het eerst van mijn leven voor een baas werken. En wat voor baas!
Edwin Ruyer
Edwin is muzikant, blind, en blogt voor Digitaal Toegankelijk om de wereld te laten zien hoe hij leeft met zijn beperking.
Waar je als blind persoon op het gebied van toegankelijke systemen tegenaan kunt lopen, heb ik best onderschat. En ik hoor nog wel bij de doelgroep. Ik start binnenkort met mijn werk op de afdeling Klantencontact van Nederlands enige “koninklijke” leverancier van telecommunicatie- en ICT-diensten. Dus wil ik het even over de toegankelijkheid van hun werkplekken hebben.
Screenreader en leesregel
Om te beginnen: mijn aanstaande werkplek. De laptop die ik van de baas in bruikleen krijg, moet worden aangepast voor ik er iets mee kan. De andere blinde mensen bij dit bedrijf werken met een screenreader van NVDA. Die is op zich gratis, maar om het te laten werken met de systemen van het bedrijf moeten er scripts worden geschreven.
Daarnaast heb ik een braille-leesregel nodig. Deze scripts en de leesregel worden vergoed door het UWV. De aanvraag loopt, maar het kan nog wel een paar weken duren voordat ik dat voor elkaar heb. Maar er bleken meer zaken te zijn waar ik zelf nog nooit bij stil had gestaan.
Voorbeeldig gedragen
Het bedrijfsgebouw is misschien wel beter beschermd dan de bank. Ze willen blijkbaar graag weten wie er binnenkomt. Daarvoor moest ik een bewijs van goed gedrag aanvragen. En dat is gelukt (ja jullie horen het; ik heb me blijkbaar voorbeeldig gedragen)!
De website voor het aanvragen van dat document was goed toegankelijk. De verklaring werd via de post toegestuurd. Dit document moest ik scannen en op een site uploaden. Dus: kind kon de was doen.
Mag ik naar binnen?
Een stuk minder makkelijk was het regelen van mijn bedrijfspas: het pasje waarmee ik zelfstandig het gebouw in mag. Deze werd ik geacht aan te vragen met een speciale app op mijn telefoon. Met deze app moest ik eerst een code scannen, die het bedrijf in een brief aan me heeft verzonden. Dit kreeg ik niet zelf voor elkaar. Gelukkig was mijn zoon in de buurt om de reddende engel uit te hangen.
Daarna moest ik mijn paspoort scannen. En dat lukte me ook niet. Moest ‘ie me voor de tweede keer redden. Kortom, we kunnen stellen dat niet alles binnen dit bedrijf even toegankelijk is.
Uren invoeren
Ook het programma om mijn urenregistratie in bij te houden is een lastig ding. Op de iPhone lukt het sowieso niet om mijn uren zonder zicht in te voeren. We gaan morgen proberen of het met mijn Windows-laptop lukt. Anders moet de ICT-afdeling nadenken over hoe we dit gaan oplossen.
Ontbrekende audiolink
Aan het werk is een één jaar durende communicatiestudie aan het ROC verbonden, waarvoor ik moet inloggen met Ilearning: een programma waarin al het lesmateriaal digitaal wordt aangeboden. Van het ROC kregen we een gebruikersnaam en wachtwoord, en het verzoek om dit wachtwoord direct te wijzigen. Dat ging prima, totdat ik een kafkacode moest invoeren. Helaas zat hier geen audiolink bij. Ook dit lukte niet zelfstandig.
Tenslotte ben ik een half uur bezig geweest om in te loggen. Na navraag bij mijn klasgenoten bleek dat dit helemaal niet lag aan aanpassingen of wat dan ook, maar gewoon kwam doordat de site niet werkte, waarmee maar weer is aangetoond dat het niet altijd door ontoegankelijkheid komt.
Kortom, ik werk er morgen een week en ben alleen nog maar bezig geweest met de randvoorwaarden om eindelijk aan mijn opleiding en baan te kunnen beginnen. Uiteraard hou ik jullie in mijn komende blogs op de hoogte van het verloop.
