Misschien overbodig om te vermelden, maar blinden reizen niet alleen over de digitale snelweg. En daar zijn onder zienden veel misverstanden over. Dat komt vooral omdat de ene blinde de andere niet is. Laten we het eerst eens hebben over de stok.
Edwin Ruyer
Edwin is muzikant, blind, en blogt voor Digitaal Toegankelijk om de wereld te laten zien hoe hij leeft met zijn beperking.
Twee soorten stokken
Een blinde is op de openbare weg verplicht om een stok bij zich te dragen. Daar heb je twee varianten in. Met de ‘taststok‘ – de naam zegt het al – kan de blinde voelen waar hij loopt obstakels herkennen. Daarnaast heb je een kortere versie die we de ‘herkenningsstok‘ noemen. Deze stok, die je eigenlijk alleen maar zichtbaar bij je draagt en verder niet gebruikt, wordt vooral gebruikt door slechtzienden of blinden die met een hond lopen.
Blindengeleidehond
Nee, niet alle blinden hebben een hond. Dat is een persoonlijke keuze. In principe volstaat een stok. Maar een hond is een fijn vriendje dat jou overal doorheen kan leiden en zorgt dat je nergens over struikelt. Het is helaas niet zo dat die hond de weg weet. Op den duur leert de hond natuurlijk wel waar je heen moet, als hij een route vaak heeft gelopen, maar in principe vertel jíj hem waar hij naartoe gaat, en is hij alleen verantwoordelijk voor jouw veiligheid.
Ik loop zonder hond. Ik ben geen hondenmens. Bovendien ben ik veel te lui om door weer en wind drie keer per dag met hem naar buiten te gaan. En het lijkt me niet bevordelijk voor zijn oortjes wanneer ik op het podium sta te rocken. Dus ik verplaats mij alleen gewapend met een taststok.
Reizen met het OV
De meeste blinden kunnen prima reizen met het openbaar vervoer, maar iedere blinde doet dit op zijn of haar eigen manier. De meest zelfstandigen maakt het niet uit. Als zij een route of station niet kennen, klampen ze gewoon iemand aan die hen wil helpen. Dat gaat over het algemeen prima. Maar wanneer je een route niet kent, of op een plek moet zijn waar nauwelijks OV komt, wordt het wat ingewikkelder. Dan zijn er verschillende mogelijkheden, die ook weer verschillen per gemeente. Meestal heb je een Regiotaxi waarmee je – het woord zegt het al – kan reizen binnen je regio voor een laag tarief. Daarnaast is er ook een landelijke taxidienst. Die heet Valys. Valys is er voor reizigers met een mobiliteitsbeperking die uitstapjes buiten de eigen regio willen maken. Van Valys krijg je 700 kilometer per jaar, waarmee je door het hele land kan reizen met een taxi. Dat lijkt heel wat, maar het is helaas sneller op dan je denkt. Daar hebben ze wat op gevonden: ‘Valys begeleid reizen’. Dan brengt een taxi je naar het station. Daar pikt iemand je op die jou op de goede trein zet. En op het station van aankomst word je weer door een geel hesje opgepikt dat je op de taxi zet die jou op de plaats van bestemming brengt. Kortom; er zijn gelukkig legio mogelijkheden om als blinde een dagje op stap te gaan. En jij bepaalt wat voor jou het meest praktisch is.
Niet op de ribbeltegels alsjeblieft
Tenslotte, misschien vraag je je af of jij iets kunt doen om het voor ons makkelijker te maken? Dat kan zeker! Op veel plekken liggen ribbeltegels, of geleidelijntegels, die blinden kunnen volgen om op het goede pad blijven. Hou die paden alsjeblieft vrij. Zet je fiets er niet neer, ga er niet op staan kletsen. Dat maakt het voor ons makkelijker. En misschien lijkt het voor velen logisch, maar let op onze stok wanneer we willen oversteken. Je wil niet weten hoe vaak wij in gevaarlijke situaties komen omdat jullie niet opletten. We hebben die stok niet om jou weg te houden van onze zweetvoeten. En wanneer iedereen zich daarvan bewust is, komen ook wij – letterlijk – een heel eind.
