Ga naar de inhoud

Jaren geleden werd het in Den Haag van de daken geschreeuwd: geen gehandicapte hoeft straks meer langs de kant te staan op de arbeidsmarkt. Het werd bedrijven verplicht om een aantal gehandicapten in dienst te nemen en er zijn fantastische subsidies bedacht. Maar ondanks alle inspanningen blijkt het maar lastig om werkelijk grote stappen te zetten.

Profielfoto Edwin

Edwin Ruyer

Edwin is muzikant, blind, en blogt voor Digitaal Toegankelijk om de wereld te laten zien hoe hij leeft met zijn beperking.

Dat komt vooral doordat dit soort situaties altijd vragen om maatwerk. Geen bedrijf of persoon is hetzelfde, dus er is niet één oplossing. Bovendien verandert in een bedrijf vaak het één en ander, waardoor er van het gesubsidieerde maatwerk maar weinig overblijft. Dus wanneer er een werkplek is gerealiseerd voor een blinde, is dit absoluut geen garantie dat die plek blijvend is.

Blinde man met koptelefoon zit achter computer

Steeds hetzelfde verhaal

Van mijn vrienden hoor ik steeds ongeveer hetzelfde verhaal over hun werkende leven: het UWV zet een re-integratietraject op. Via dat traject krijgen ze de baan waar ze zo lang naar op zoek waren. Het bedrijf krijgt subsidie om een werkplek voor jou te realiseren. Er worden bedrijven ingehuurd om scripts te schrijven zodat jouw screenreader werkt op de systemen van het bedrijf. Iedereen is dolenthousiast. Je zit écht op je plek. Maar op een mooie dag bedenkt de ICT-afdeling dat er ze overgaan op andere systemen. Je voelt de bui waarschijnlijk al hangen. Die systemen communiceren niet meer met jouw screenreader. Alle zorg waarmee jouw werkplek was gecreëerd, is voor niets geweest. Je kunt domweg je werk niet meer uitvoeren. Vaak duurt het maanden voordat je weer aan het werk zou kunnen omdat er opnieuw scripts moeten worden geschreven waaraan natuurlijk weer een kostenplaatje hangt. En niet zelden gebeurt het net voordat jouw contract afloopt. Het bedrijf krijgt geen subsidie meer en besluit jou de laan uit te sturen omdat zij geen extra kosten meer willen maken. Want wanneer zij een andere gehandicapte in dienst nemen, krijgen zij opnieuw subsidie.

blinde man loopt met stok door park

Geen oplossing

Voor de duidelijkheid; ik heb absoluut geen oplossing voor dit probleem. Maar ik hoor dit verhaal steeds vaker in Blindenland en vind het wel belangrijk dat het verteld wordt. Natuurlijk is het zo dat een bedrijf zijn systemen moet blijven verbeteren. Anderzijds kun je geen tonnen subsidie aan één werknemer spenderen. Kortom, we zijn er nog lang niet. Het gaat nog minimaal jaren duren voordat gehandicapten werkelijk gelijke kansen krijgen op de arbeidsmarkt. En misschien blijft het gewoon een droom.